Stosowanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa może utrzymać parametry życiowe pacjenta za pomocą prostych środków pierwszej pomocy i umożliwić pacjentowi lepsze leczenie, gdy nie jest dostępna profesjonalna pomoc medyczna i pierwsza pomoc zostanie udzielona w krótkim czasie. Ogólne sytuacje, w których odpowiednia jest resuscytacja krążeniowo-oddechowa, obejmują:

Zatrzymanie akcji serca: oznacza zatrzymanie akcji serca i brak możliwości dostarczania tlenu i składników odżywczych do różnych tkanek i narządów organizmu. W tym momencie należy natychmiast przeprowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową.

Nagła śmierć sercowa: odnosi się do nagłego przerwania dopływu krwi do serca, powodując zatrzymanie akcji serca. Objawy obejmują nagłą zapaść, brak tętna i brak oddechu.

Utonięcie: Woda wpływająca do płuc może uniemożliwić wdychanie tlenu, powodując utratę przytomności i zatrzymanie akcji serca.

Asfiksja: spowodowana głównie niedrożnością dróg oddechowych lub brakiem tlenu, co może prowadzić do zatrzymania akcji serca

Porażenie prądem lub porażenie prądem: może spowodować zatrzymanie akcji serca

Krótko mówiąc, różne przyczyny zatrzymania krążenia wymagają terminowej resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

W przypadku zatrzymania akcji serca należy najpierw wezwać karetkę pogotowia lub personel medyczny. Jednocześnie w przypadku stwierdzenia, że ​​pacjent nie oddycha, jest nieprzytomny, nie ma tętna ani bicia serca, należy natychmiast rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową.

Połóż pacjenta płasko na twardej, stabilnej powierzchni, użyj ustnika/maski do resuscytacji krążeniowo-oddechowej, aby zapewnić tlen, a następnie wykonaj uciśnięcia klatki piersiowej. Podstawowe etapy RKO to najpierw wykonanie 30 uciśnięć klatki piersiowej, następnie wykonanie 2 oddechów (usta-usta lub usta-nos, dmuchanie w celu udrożnienia dróg oddechowych), następnie kontynuowanie wykonywania 30 uciśnięć klatki piersiowej, następnie wykonanie 2 oddechów i tak dalej .

Należy pamiętać, że podczas wykonywania uciśnięć klatki piersiowej należy opanować prawidłową technikę i rytm, użyć wystarczającej siły, aby ucisnąć mostek na głębokość około 5 cm i utrzymywać częstotliwość około 100 razy na minutę. Podczas procesu oddychania pacjent musi się rozciągnąć i wykonać wydech przed wykonaniem oddychania awaryjnego. Jeśli pacjent ma również uraz lub możliwe złamania kręgosłupa szyjnego, należy zastosować kręgi szyjne typu C, aby ustalić położenie kręgosłupa szyjnego, aby zapobiec pogorszeniu się złamania odcinka szyjnego kręgosłupa.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest środkiem pierwszej pomocy wysokiego ryzyka, który wymaga pewnej profesjonalnej wiedzy i umiejętności. Jeśli nie masz pewności, czy potrafisz to zrobić poprawnie, zadzwoń po pogotowie i poszukaj fachowej pomocy.